Root |
---|
ن ف ع (n f ʕ) |
6 terms |
Verbal noun of نَفَعَ (nafaʕa).
مَنْفَعَة • (manfaʕa) f (plural مَنَافِع (manāfiʕ))
Singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | مَنْفَعَة manfaʕa |
الْمَنْفَعَة al-manfaʕa |
مَنْفَعَة manfaʕat |
Nominative | مَنْفَعَةٌ manfaʕatun |
الْمَنْفَعَةُ al-manfaʕatu |
مَنْفَعَةُ manfaʕatu |
Accusative | مَنْفَعَةً manfaʕatan |
الْمَنْفَعَةَ al-manfaʕata |
مَنْفَعَةَ manfaʕata |
Genitive | مَنْفَعَةٍ manfaʕatin |
الْمَنْفَعَةِ al-manfaʕati |
مَنْفَعَةِ manfaʕati |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | مَنْفَعَتَيْن manfaʕatayn |
الْمَنْفَعَتَيْن al-manfaʕatayn |
مَنْفَعَتَيْ manfaʕatay |
Nominative | مَنْفَعَتَانِ manfaʕatāni |
الْمَنْفَعَتَانِ al-manfaʕatāni |
مَنْفَعَتَا manfaʕatā |
Accusative | مَنْفَعَتَيْنِ manfaʕatayni |
الْمَنْفَعَتَيْنِ al-manfaʕatayni |
مَنْفَعَتَيْ manfaʕatay |
Genitive | مَنْفَعَتَيْنِ manfaʕatayni |
الْمَنْفَعَتَيْنِ al-manfaʕatayni |
مَنْفَعَتَيْ manfaʕatay |
Plural | basic broken plural diptote | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | مَنَافِع manāfiʕ |
الْمَنَافِع al-manāfiʕ |
مَنَافِع manāfiʕ |
Nominative | مَنَافِعُ manāfiʕu |
الْمَنَافِعُ al-manāfiʕu |
مَنَافِعُ manāfiʕu |
Accusative | مَنَافِعَ manāfiʕa |
الْمَنَافِعَ al-manāfiʕa |
مَنَافِعَ manāfiʕa |
Genitive | مَنَافِعَ manāfiʕa |
الْمَنَافِعِ al-manāfiʕi |
مَنَافِعِ manāfiʕi |
(via the plural form مَنَافِع (manāfiʕ))