نِهَايَة • (nihāya) f (plural نِهَايَات (nihāyāt))
singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
---|---|---|---|
indefinite | definite | construct | |
informal | نِهَايَة nihāya |
النِّهَايَة an-nihāya |
نِهَايَة nihāyat |
nominative | نِهَايَةٌ nihāyatun |
النِّهَايَةُ an-nihāyatu |
نِهَايَةُ nihāyatu |
accusative | نِهَايَةً nihāyatan |
النِّهَايَةَ an-nihāyata |
نِهَايَةَ nihāyata |
genitive | نِهَايَةٍ nihāyatin |
النِّهَايَةِ an-nihāyati |
نِهَايَةِ nihāyati |
dual | indefinite | definite | construct |
informal | نِهَايَتَيْن nihāyatayn |
النِّهَايَتَيْن an-nihāyatayn |
نِهَايَتَيْ nihāyatay |
nominative | نِهَايَتَانِ nihāyatāni |
النِّهَايَتَانِ an-nihāyatāni |
نِهَايَتَا nihāyatā |
accusative | نِهَايَتَيْنِ nihāyatayni |
النِّهَايَتَيْنِ an-nihāyatayni |
نِهَايَتَيْ nihāyatay |
genitive | نِهَايَتَيْنِ nihāyatayni |
النِّهَايَتَيْنِ an-nihāyatayni |
نِهَايَتَيْ nihāyatay |
plural | sound feminine plural | ||
indefinite | definite | construct | |
informal | نِهَايَات nihāyāt |
النِّهَايَات an-nihāyāt |
نِهَايَات nihāyāt |
nominative | نِهَايَاتٌ nihāyātun |
النِّهَايَاتُ an-nihāyātu |
نِهَايَاتُ nihāyātu |
accusative | نِهَايَاتٍ nihāyātin |
النِّهَايَاتِ an-nihāyāti |
نِهَايَاتِ nihāyāti |
genitive | نِهَايَاتٍ nihāyātin |
النِّهَايَاتِ an-nihāyāti |
نِهَايَاتِ nihāyāti |
Learned borrowing from Arabic نِهَايَة (nihāya).
نهاية • (nihāye) f