گم کردن

گم کردن • (gom kardan) (present stem گم کن (gom kon))

1. to lose, especially through obliviousness

   فکر می‌کنم که برادرت کتابم را گم کرد. (more literary)

   fekr mi-konam ke barâdar-at ketâb-am-râ gom kard.

   فکر می‌کنم که برادرت کتابم و گم کرد. (more colloquial)

   fekr mi-konam ke barâdar-et ketâb-am-o gom kard.

   I think your brother lost my book.

   • 11th century, Fakhruddin As'ad Gurgani, “line 10.22”, in Vis and Rāmin:

     همی گم کرد از دیدار من راه، به روز پاک خورشید و به شب ماه.

     hami gom kard az didâr-e man râh, be ruz-e pâk xoršid o be šab mâh.

     The sun in clear day, and the moon at night, kept losing their way from having seen me.

   • c. 1100, Omar Khayyam, Rubaiyat of Omar Khayyam:

     هان تا سررشتهٔ خرد گم نکنی.

     hân tâ sar-e rešte-ye xerad gom na-koni.

     Beware! Do not lose the beginning of wisdom's thread.

• گم شدن (gom šodan)

• → Urdu: گم کرنا (gum karnā) (calque)

• از دست دادن (az dast dâdan)
• باختن (bâxtan)