From Middle Persian (gwšk' /gōšag/, “corner”), which appears to be a suffixed formation from the word found now as گوش (guš, “ear”), in the sense of a lappet or protruding end of something. (Can this(+) etymology be sourced?)
Another theory derives the word from Proto-Indo-European *gew- (“to bend, curve; hand”); see also Ancient Greek γῦρος (gûros, “ring, circle”).[1]
Readings | |
---|---|
Classical reading? | gōša |
Dari reading? | gōša |
Iranian reading? | guše |
Tajik reading? | güša |
Dari | گوشه |
---|---|
Iranian Persian | |
Tajik | гӯша |
گوشه • (guše) (plural گوشهها (guše-hâ))
singular | plural | |
---|---|---|
bare | گوشه (gušé) | گوشهها، گوشها△ (guše-hấ, gušeấ△) |
definitive direct object | گوشه را، گوشه رو△ (gušé râ, gušá ro△) | گوشهها را، گوشها رو△ (guše-hấ râ, gušeấ ro△) |
ezâfe | گوشهٔ (gušé-ye) | گوشههای، گوشهای△ (guše-hấ-ye, gušeấ-ye△) |
marked indefinite or relative definite |
گوشهای (gušé-i) | گوشههایی، گوشهایی△ (guše-hấ-yi, gušeấ-yi△) |
△ Colloquial.
singular | plural | |
---|---|---|
1st person singular (“my”) |
گوشهام، گوشم△ (gušé-am, gušám△) | گوشههایم، گوشههام△ (guše-hấyam, gušeấm△) |
2nd person singular (“your”) |
گوشهات، گوشت△ (gušé-at, gušát△) | گوشههایت، گوشههات△ (guše-hấyat, gušeất△) |
3rd person singular (“his, her, its”) |
گوشهاش، گوشش△ (gušé-aš, gušáš△) | گوشههایش، گوشههاش△ (guše-hấyaš, gušeấš△) |
1st plural (“our”) |
گوشهمان، گوشهمون، گوشمون△ (gušé-(y)emân, gušámun△) | گوشههایمان، گوشههامون△ (guše-hấyemân, gušeấmun△) |
2nd plural (“your”) |
گوشهتان، گوشهتون، گوشتون△ (gušé-(y)etân, gušátun△) | گوشههایتان، گوشههاتون△ (guše-hấyetân, gušeấtun△) |
3rd plural (“their”) |
گوشهشان، گوشهشون، گوششون△ (gušé-(y)ešân, gušášun△) | گوشههایشان، گوشههاشون△ (guše-hấyešân, gušeấšun△) |
△ Colloquial.