Learned borrowing from Sanskrit आगार (āgāra).
आगार • (āgār) m (Urdu spelling آگار)
singular | plural | |
---|---|---|
direct | आगार āgār |
आगार āgār |
oblique | आगार āgār |
आगारों āgārõ |
vocative | आगार āgār |
आगारो āgāro |
Of uncertain origin. आगार (āgāra) was probably the original form, while अगार (agāra) was secondary. Has been taken to be from Proto-Indo-European *h₂ger- (“to gather”); compare ग्राम (grāma, “village”), Ancient Greek ᾰ̓γορᾱ́ (ăgorā́, “assembly, market”)).
आगार • (āgāra) stem, n
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | आगारम् (āgāram) | आगारे (āgāre) | आगाराणि (āgārāṇi) आगारा¹ (āgārā¹) |
accusative | आगारम् (āgāram) | आगारे (āgāre) | आगाराणि (āgārāṇi) आगारा¹ (āgārā¹) |
instrumental | आगारेण (āgāreṇa) | आगाराभ्याम् (āgārābhyām) | आगारैः (āgāraiḥ) आगारेभिः¹ (āgārebhiḥ¹) |
dative | आगाराय (āgārāya) | आगाराभ्याम् (āgārābhyām) | आगारेभ्यः (āgārebhyaḥ) |
ablative | आगारात् (āgārāt) | आगाराभ्याम् (āgārābhyām) | आगारेभ्यः (āgārebhyaḥ) |
genitive | आगारस्य (āgārasya) | आगारयोः (āgārayoḥ) | आगाराणाम् (āgārāṇām) |
locative | आगारे (āgāre) | आगारयोः (āgārayoḥ) | आगारेषु (āgāreṣu) |
vocative | आगार (āgāra) | आगारे (āgāre) | आगाराणि (āgārāṇi) आगारा¹ (āgārā¹) |