Learned borrowing from Sanskrit क्षुधा (kṣudhā), which derives ultimately from Proto-Indo-Iranian *ćšudʰ- (“hunger”).
क्षुधा • (kṣudhā) f (Urdu spelling کْشُدَھا) (rare, formal)
From क्षुध् (kṣúdh, “hunger”), from Proto-Indo-Iranian *ćšudʰ- (“hunger”).
क्षुधा • (kṣudhā) stem, f
Feminine ā-stem declension of क्षुधा (kṣudhā) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | क्षुधा kṣudhā |
क्षुधे kṣudhe |
क्षुधाः kṣudhāḥ |
Vocative | क्षुधे kṣudhe |
क्षुधे kṣudhe |
क्षुधाः kṣudhāḥ |
Accusative | क्षुधाम् kṣudhām |
क्षुधे kṣudhe |
क्षुधाः kṣudhāḥ |
Instrumental | क्षुधया / क्षुधा¹ kṣudhayā / kṣudhā¹ |
क्षुधाभ्याम् kṣudhābhyām |
क्षुधाभिः kṣudhābhiḥ |
Dative | क्षुधायै kṣudhāyai |
क्षुधाभ्याम् kṣudhābhyām |
क्षुधाभ्यः kṣudhābhyaḥ |
Ablative | क्षुधायाः / क्षुधायै² kṣudhāyāḥ / kṣudhāyai² |
क्षुधाभ्याम् kṣudhābhyām |
क्षुधाभ्यः kṣudhābhyaḥ |
Genitive | क्षुधायाः / क्षुधायै² kṣudhāyāḥ / kṣudhāyai² |
क्षुधयोः kṣudhayoḥ |
क्षुधानाम् kṣudhānām |
Locative | क्षुधायाम् kṣudhāyām |
क्षुधयोः kṣudhayoḥ |
क्षुधासु kṣudhāsu |
Notes |
|