From ग्मस् (gmás), ablative + genitive of क्षम् (kṣam), from Proto-Indo-Aryan *gẓʰā́s, from Proto-Indo-Iranian *ȷ́žʰā́s, from Proto-Indo-European *dʰéǵʰōm. Cognate with Avestan 𐬰𐬀𐬨 (zam), Latin humus, Ancient Greek χθών (khthṓn), Persian زمین (zamin).
ग्मा • (gmā́) stem, f
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | ग्माः (gmā́ḥ) | ग्मौ (gmaú) ग्मा¹ (gmā́¹) |
ग्माः (gmā́ḥ) |
accusative | ग्माम् (gmā́m) | ग्मौ (gmaú) ग्मा¹ (gmā́¹) |
ग्माः (gmā́ḥ) ग्मः² (gmáḥ²) |
instrumental | ग्मा (gmā́) | ग्माभ्याम् (gmā́bhyām) | ग्माभिः (gmā́bhiḥ) |
dative | ग्मे (gmé) | ग्माभ्याम् (gmā́bhyām) | ग्माभ्यः (gmā́bhyaḥ) |
ablative | ग्मः (gmáḥ) | ग्माभ्याम् (gmā́bhyām) | ग्माभ्यः (gmā́bhyaḥ) |
genitive | ग्मः (gmáḥ) | ग्मोः (gmóḥ) | ग्मानाम् (gmā́nām) ग्माम्² (gmā́m²) |
locative | ग्मि (gmí) | ग्मोः (gmóḥ) | ग्मासु (gmā́su) |
vocative | ग्माः (gmā́ḥ) | ग्मौ (gmaú) ग्मा¹ (gmā́¹) |
ग्माः (gmā́ḥ) |