From प्र- (pra-, “towards, pro-”) + ज्ञा (√jñā, “to know”).
प्रज्ञा • (prajñā́) stem, f
Feminine ā-stem declension of प्रज्ञा (prajñā́) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | प्रज्ञा prajñā́ |
प्रज्ञे prajñé |
प्रज्ञाः prajñā́ḥ |
Vocative | प्रज्ञे prájñe |
प्रज्ञे prájñe |
प्रज्ञाः prájñāḥ |
Accusative | प्रज्ञाम् prajñā́m |
प्रज्ञे prajñé |
प्रज्ञाः prajñā́ḥ |
Instrumental | प्रज्ञया / प्रज्ञा¹ prajñáyā / prajñā́¹ |
प्रज्ञाभ्याम् prajñā́bhyām |
प्रज्ञाभिः prajñā́bhiḥ |
Dative | प्रज्ञायै prajñā́yai |
प्रज्ञाभ्याम् prajñā́bhyām |
प्रज्ञाभ्यः prajñā́bhyaḥ |
Ablative | प्रज्ञायाः / प्रज्ञायै² prajñā́yāḥ / prajñā́yai² |
प्रज्ञाभ्याम् prajñā́bhyām |
प्रज्ञाभ्यः prajñā́bhyaḥ |
Genitive | प्रज्ञायाः / प्रज्ञायै² prajñā́yāḥ / prajñā́yai² |
प्रज्ञयोः prajñáyoḥ |
प्रज्ञानाम् prajñā́nām |
Locative | प्रज्ञायाम् prajñā́yām |
प्रज्ञयोः prajñáyoḥ |
प्रज्ञासु prajñā́su |
Notes |
|
प्रज्ञा • (prajñā)
प्रज्ञा • (prajñā)