Borrowed from Sanskrit मन्त्र (mantra).
मन्त्र • (mantra)
From Proto-Indo-Aryan *mántras, from Proto-Indo-Iranian *mántras, ultimately from Proto-Indo-European *men- (“to think”). Cognate with Avestan 𐬨𐬄𐬚𐬭𐬀 (mąθra). The Sanskrit root is मन् (man).
मन्त्र • (mántra) stem, m or n
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | मन्त्रः (mántraḥ) | मन्त्रौ (mántrau) मन्त्रा¹ (mántrā¹) |
मन्त्राः (mántrāḥ) मन्त्रासः¹ (mántrāsaḥ¹) |
accusative | मन्त्रम् (mántram) | मन्त्रौ (mántrau) मन्त्रा¹ (mántrā¹) |
मन्त्रान् (mántrān) |
instrumental | मन्त्रेण (mántreṇa) | मन्त्राभ्याम् (mántrābhyām) | मन्त्रैः (mántraiḥ) मन्त्रेभिः¹ (mántrebhiḥ¹) |
dative | मन्त्राय (mántrāya) | मन्त्राभ्याम् (mántrābhyām) | मन्त्रेभ्यः (mántrebhyaḥ) |
ablative | मन्त्रात् (mántrāt) | मन्त्राभ्याम् (mántrābhyām) | मन्त्रेभ्यः (mántrebhyaḥ) |
genitive | मन्त्रस्य (mántrasya) | मन्त्रयोः (mántrayoḥ) | मन्त्राणाम् (mántrāṇām) |
locative | मन्त्रे (mántre) | मन्त्रयोः (mántrayoḥ) | मन्त्रेषु (mántreṣu) |
vocative | मन्त्र (mántra) | मन्त्रौ (mántrau) मन्त्रा¹ (mántrā¹) |
मन्त्राः (mántrāḥ) मन्त्रासः¹ (mántrāsaḥ¹) |
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | मन्त्रम् (mántram) | मन्त्रे (mántre) | मन्त्राणि (mántrāṇi) मन्त्रा¹ (mántrā¹) |
accusative | मन्त्रम् (mántram) | मन्त्रे (mántre) | मन्त्राणि (mántrāṇi) मन्त्रा¹ (mántrā¹) |
instrumental | मन्त्रेण (mántreṇa) | मन्त्राभ्याम् (mántrābhyām) | मन्त्रैः (mántraiḥ) मन्त्रेभिः¹ (mántrebhiḥ¹) |
dative | मन्त्राय (mántrāya) | मन्त्राभ्याम् (mántrābhyām) | मन्त्रेभ्यः (mántrebhyaḥ) |
ablative | मन्त्रात् (mántrāt) | मन्त्राभ्याम् (mántrābhyām) | मन्त्रेभ्यः (mántrebhyaḥ) |
genitive | मन्त्रस्य (mántrasya) | मन्त्रयोः (mántrayoḥ) | मन्त्राणाम् (mántrāṇām) |
locative | मन्त्रे (mántre) | मन्त्रयोः (mántrayoḥ) | मन्त्रेषु (mántreṣu) |
vocative | मन्त्र (mántra) | मन्त्रे (mántre) | मन्त्राणि (mántrāṇi) मन्त्रा¹ (mántrā¹) |