From Proto-Indo-Aryan *manyúṣ, from Proto-Indo-Iranian *manyúš. Cognate with Avestan 𐬨𐬀𐬌𐬥𐬌𐬌𐬎 (mainiiu), 𐬀𐬢𐬭𐬀⸱𐬨𐬀𐬌𐬥𐬌𐬌𐬎 (aŋra.mainiiu) (whence English Angra Mainyu).
मन्यु • (manyú) stem, m
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | मन्युः (manyúḥ) | मन्यू (manyū́) | मन्यवः (manyávaḥ) |
| accusative | मन्युम् (manyúm) | मन्यू (manyū́) | मन्यून् (manyū́n) |
| instrumental | मन्युना (manyúnā) मन्य्वा¹ (manyvā́¹) |
मन्युभ्याम् (manyúbhyām) | मन्युभिः (manyúbhiḥ) |
| dative | मन्यवे (manyáve) | मन्युभ्याम् (manyúbhyām) | मन्युभ्यः (manyúbhyaḥ) |
| ablative | मन्योः (manyóḥ) | मन्युभ्याम् (manyúbhyām) | मन्युभ्यः (manyúbhyaḥ) |
| genitive | मन्योः (manyóḥ) | मन्य्वोः (manyvóḥ) | मन्यूनाम् (manyūnā́m) |
| locative | मन्यौ (manyaú) | मन्य्वोः (manyvóḥ) | मन्युषु (manyúṣu) |
| vocative | मन्यो (mányo) | मन्यू (mányū) | मन्यवः (mányavaḥ) |