From இறை (iṟai, “divine, godly”) + வாக்கு (vākku, “promise, statement”).
இறைவாக்கு • (iṟaivākku)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | இறைவாக்கு iṟaivākku |
இறைவாக்குகள் iṟaivākkukaḷ |
| vocative | இறைவாக்கே iṟaivākkē |
இறைவாக்குகளே iṟaivākkukaḷē |
| accusative | இறைவாக்கை iṟaivākkai |
இறைவாக்குகளை iṟaivākkukaḷai |
| dative | இறைவாக்குக்கு iṟaivākkukku |
இறைவாக்குகளுக்கு iṟaivākkukaḷukku |
| benefactive | இறைவாக்குக்காக iṟaivākkukkāka |
இறைவாக்குகளுக்காக iṟaivākkukaḷukkāka |
| genitive 1 | இறைவாக்குடைய iṟaivākkuṭaiya |
இறைவாக்குகளுடைய iṟaivākkukaḷuṭaiya |
| genitive 2 | இறைவாக்கின் iṟaivākkiṉ |
இறைவாக்குகளின் iṟaivākkukaḷiṉ |
| locative 1 | இறைவாக்கில் iṟaivākkil |
இறைவாக்குகளில் iṟaivākkukaḷil |
| locative 2 | இறைவாக்கிடம் iṟaivākkiṭam |
இறைவாக்குகளிடம் iṟaivākkukaḷiṭam |
| sociative 1 | இறைவாக்கோடு iṟaivākkōṭu |
இறைவாக்குகளோடு iṟaivākkukaḷōṭu |
| sociative 2 | இறைவாக்குடன் iṟaivākkuṭaṉ |
இறைவாக்குகளுடன் iṟaivākkukaḷuṭaṉ |
| instrumental | இறைவாக்கால் iṟaivākkāl |
இறைவாக்குகளால் iṟaivākkukaḷāl |
| ablative | இறைவாக்கிலிருந்து iṟaivākkiliruntu |
இறைவாக்குகளிலிருந்து iṟaivākkukaḷiliruntu |