வயமா • (vayamā)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | வயமா vayamā |
வயமாக்கள் vayamākkaḷ |
| vocative | வயமாவே vayamāvē |
வயமாக்களே vayamākkaḷē |
| accusative | வயமாவை vayamāvai |
வயமாக்களை vayamākkaḷai |
| dative | வயமாக்கு vayamākku |
வயமாக்களுக்கு vayamākkaḷukku |
| benefactive | வயமாக்காக vayamākkāka |
வயமாக்களுக்காக vayamākkaḷukkāka |
| genitive 1 | வயமாவுடைய vayamāvuṭaiya |
வயமாக்களுடைய vayamākkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | வயமாவின் vayamāviṉ |
வயமாக்களின் vayamākkaḷiṉ |
| locative 1 | வயமாவில் vayamāvil |
வயமாக்களில் vayamākkaḷil |
| locative 2 | வயமாவிடம் vayamāviṭam |
வயமாக்களிடம் vayamākkaḷiṭam |
| sociative 1 | வயமாவோடு vayamāvōṭu |
வயமாக்களோடு vayamākkaḷōṭu |
| sociative 2 | வயமாவுடன் vayamāvuṭaṉ |
வயமாக்களுடன் vayamākkaḷuṭaṉ |
| instrumental | வயமாவால் vayamāvāl |
வயமாக்களால் vayamākkaḷāl |
| ablative | வயமாவிலிருந்து vayamāviliruntu |
வயமாக்களிலிருந்து vayamākkaḷiliruntu |