From ἀνταγωνίζομαι (antagōnízomai) + -τής (-tḗs).
ᾰ̓ντᾰγωνῐστής • (antagōnistḗs) m (genitive ᾰ̓ντᾰγωνῐστοῦ); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ ᾰ̓ντᾰγωνῐστής ho antagōnistḗs |
τὼ ᾰ̓ντᾰγωνῐστᾱ́ tṑ antagōnistā́ |
οἱ ᾰ̓ντᾰγωνῐσταί hoi antagōnistaí | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ᾰ̓ντᾰγωνῐστοῦ toû antagōnistoû |
τοῖν ᾰ̓ντᾰγωνῐσταῖν toîn antagōnistaîn |
τῶν ᾰ̓ντᾰγωνῐστῶν tôn antagōnistôn | ||||||||||
| Dative | τῷ ᾰ̓ντᾰγωνῐστῇ tôi antagōnistêi |
τοῖν ᾰ̓ντᾰγωνῐσταῖν toîn antagōnistaîn |
τοῖς ᾰ̓ντᾰγωνῐσταῖς toîs antagōnistaîs | ||||||||||
| Accusative | τὸν ᾰ̓ντᾰγωνῐστήν tòn antagōnistḗn |
τὼ ᾰ̓ντᾰγωνῐστᾱ́ tṑ antagōnistā́ |
τοὺς ᾰ̓ντᾰγωνῐστᾱ́ς toùs antagōnistā́s | ||||||||||
| Vocative | ᾰ̓ντᾰγωνῐστᾰ́ antagōnistá |
ᾰ̓ντᾰγωνῐστᾱ́ antagōnistā́ |
ᾰ̓ντᾰγωνῐσταί antagōnistaí | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||