ἀποπληκτικός

Ancient Greek

Etymology

From ἀποπλήσσω (apoplḗssō, “I strike with a stroke”) +‎ -τικός (-tikós), from ἀπό (apó, “of, from”) + πλήσσω (plḗssō, “I strike”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.po.plɛːk.ti.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.po.ple̝k.tiˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.po.plik.tiˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.po.plik.tiˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.po.plik.tiˈkos/

Adjective

ᾰ̓ποπληκτῐκός • (ăpoplēktĭkós) m (feminine ᾰ̓ποπληκτῐκή, neuter ᾰ̓ποπληκτῐκόν); first/second declension

Inflection

First and second declension of ᾰ̓ποπληκτῐκός; ᾰ̓ποπληκτῐκή; ᾰ̓ποπληκτῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ᾰ̓ποπληκτῐκός ăpoplēktĭkós	ᾰ̓ποπληκτῐκή ăpoplēktĭkḗ	ᾰ̓ποπληκτῐκόν ăpoplēktĭkón	ᾰ̓ποπληκτῐκώ ăpoplēktĭkṓ	ᾰ̓ποπληκτῐκᾱ́ ăpoplēktĭkā́	ᾰ̓ποπληκτῐκώ ăpoplēktĭkṓ	ᾰ̓ποπληκτῐκοί ăpoplēktĭkoí	ᾰ̓ποπληκτῐκαί ăpoplēktĭkaí	ᾰ̓ποπληκτῐκᾰ́ ăpoplēktĭkắ
Genitive	ᾰ̓ποπληκτῐκοῦ ăpoplēktĭkoû	ᾰ̓ποπληκτῐκῆς ăpoplēktĭkês	ᾰ̓ποπληκτῐκοῦ ăpoplēktĭkoû	ᾰ̓ποπληκτῐκοῖν ăpoplēktĭkoîn	ᾰ̓ποπληκτῐκαῖν ăpoplēktĭkaîn	ᾰ̓ποπληκτῐκοῖν ăpoplēktĭkoîn	ᾰ̓ποπληκτῐκῶν ăpoplēktĭkôn	ᾰ̓ποπληκτῐκῶν ăpoplēktĭkôn	ᾰ̓ποπληκτῐκῶν ăpoplēktĭkôn
Dative	ᾰ̓ποπληκτῐκῷ ăpoplēktĭkôi	ᾰ̓ποπληκτῐκῇ ăpoplēktĭkêi	ᾰ̓ποπληκτῐκῷ ăpoplēktĭkôi	ᾰ̓ποπληκτῐκοῖν ăpoplēktĭkoîn	ᾰ̓ποπληκτῐκαῖν ăpoplēktĭkaîn	ᾰ̓ποπληκτῐκοῖν ăpoplēktĭkoîn	ᾰ̓ποπληκτῐκοῖς ăpoplēktĭkoîs	ᾰ̓ποπληκτῐκαῖς ăpoplēktĭkaîs	ᾰ̓ποπληκτῐκοῖς ăpoplēktĭkoîs
Accusative	ᾰ̓ποπληκτῐκόν ăpoplēktĭkón	ᾰ̓ποπληκτῐκήν ăpoplēktĭkḗn	ᾰ̓ποπληκτῐκόν ăpoplēktĭkón	ᾰ̓ποπληκτῐκώ ăpoplēktĭkṓ	ᾰ̓ποπληκτῐκᾱ́ ăpoplēktĭkā́	ᾰ̓ποπληκτῐκώ ăpoplēktĭkṓ	ᾰ̓ποπληκτῐκούς ăpoplēktĭkoús	ᾰ̓ποπληκτῐκᾱ́ς ăpoplēktĭkā́s	ᾰ̓ποπληκτῐκᾰ́ ăpoplēktĭkắ
Vocative	ᾰ̓ποπληκτῐκέ ăpoplēktĭké	ᾰ̓ποπληκτῐκή ăpoplēktĭkḗ	ᾰ̓ποπληκτῐκόν ăpoplēktĭkón	ᾰ̓ποπληκτῐκώ ăpoplēktĭkṓ	ᾰ̓ποπληκτῐκᾱ́ ăpoplēktĭkā́	ᾰ̓ποπληκτῐκώ ăpoplēktĭkṓ	ᾰ̓ποπληκτῐκοί ăpoplēktĭkoí	ᾰ̓ποπληκτῐκαί ăpoplēktĭkaí	ᾰ̓ποπληκτῐκᾰ́ ăpoplēktĭkắ
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ᾰ̓ποπληκτῐκῶς ăpoplēktĭkôs			ᾰ̓ποπληκτῐκώτερος ăpoplēktĭkṓteros			ᾰ̓ποπληκτῐκώτᾰτος ăpoplēktĭkṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

→ English: apoplectic
→ French: apoplectique
⇒ Greek: αποπληκτικός (apopliktikós)

ἀποπληκτικός

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Inflection

Descendants

Further reading

Wikious

Boobota

Sagapedia