From ἀποτρέπω (apotrépō) + -η (-ē).
ᾰ̓ποτροπή • (ăpotropḗ) f (genitive ᾰ̓ποτροπῆς); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ ᾰ̓ποτροπή hē ăpotropḗ |
τὼ ᾰ̓ποτροπᾱ́ tṑ ăpotropā́ |
αἱ ᾰ̓ποτροπαί hai ăpotropaí | ||||||||||
Genitive | τῆς ᾰ̓ποτροπῆς tês ăpotropês |
τοῖν ᾰ̓ποτροπαῖν toîn ăpotropaîn |
τῶν ᾰ̓ποτροπῶν tôn ăpotropôn | ||||||||||
Dative | τῇ ᾰ̓ποτροπῇ têi ăpotropêi |
τοῖν ᾰ̓ποτροπαῖν toîn ăpotropaîn |
ταῖς ᾰ̓ποτροπαῖς taîs ăpotropaîs | ||||||||||
Accusative | τὴν ᾰ̓ποτροπήν tḕn ăpotropḗn |
τὼ ᾰ̓ποτροπᾱ́ tṑ ăpotropā́ |
τᾱ̀ς ᾰ̓ποτροπᾱ́ς tā̀s ăpotropā́s | ||||||||||
Vocative | ᾰ̓ποτροπή ăpotropḗ |
ᾰ̓ποτροπᾱ́ ăpotropā́ |
ᾰ̓ποτροπαί ăpotropaí | ||||||||||
Notes: |
|