From ἀ- (a-, “not”) + τᾰ́ρᾰξῐς (táraxis, “confusion”) + -ᾱ (-ā).
ᾰ̓τᾰρᾰξῐ́ᾱ • (ataraxíā) f (genitive ᾰ̓τᾰρᾰξῐ́ᾱς); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ ᾰ̓τᾰρᾰξῐ́ᾱ hē ataraxíā |
τὼ ᾰ̓τᾰρᾰξῐ́ᾱ tṑ ataraxíā |
αἱ ᾰ̓τᾰρᾰξῐ́αι hai ataraxíai | ||||||||||
Genitive | τῆς ᾰ̓τᾰρᾰξῐ́ᾱς tês ataraxíās |
τοῖν ᾰ̓τᾰρᾰξῐ́αιν toîn ataraxíain |
τῶν ᾰ̓τᾰρᾰξῐῶν tôn ataraxiôn | ||||||||||
Dative | τῇ ᾰ̓τᾰρᾰξῐ́ᾳ têi ataraxíāi |
τοῖν ᾰ̓τᾰρᾰξῐ́αιν toîn ataraxíain |
ταῖς ᾰ̓τᾰρᾰξῐ́αις taîs ataraxíais | ||||||||||
Accusative | τὴν ᾰ̓τᾰρᾰξῐ́ᾱν tḕn ataraxíān |
τὼ ᾰ̓τᾰρᾰξῐ́ᾱ tṑ ataraxíā |
τᾱ̀ς ᾰ̓τᾰρᾰξῐ́ᾱς tā̀s ataraxíās | ||||||||||
Vocative | ᾰ̓τᾰρᾰξῐ́ᾱ ataraxíā |
ᾰ̓τᾰρᾰξῐ́ᾱ ataraxíā |
ᾰ̓τᾰρᾰξῐ́αι ataraxíai | ||||||||||
Notes: |
|