From ἀφαιρέω (aphairéō, “I take away”) + -σις (-sis, nominal suffix), from ἀφ' (aph', apocopic form of ἀπό (apó, “from”)) + αἱρέω (hairéō, “I take”).
ἀφαίρεσῐς • (aphaíresis) f (genitive ἀφαιρέσεως); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ ἀφαίρεσῐς hē aphaíresis |
τὼ ἀφαιρέσει tṑ aphairései |
αἱ ἀφαιρέσεις hai aphairéseis | ||||||||||
Genitive | τῆς ἀφαιρέσεως tês aphairéseōs |
τοῖν ἀφαιρεσέοιν toîn aphaireséoin |
τῶν ἀφαιρέσεων tôn aphairéseōn | ||||||||||
Dative | τῇ ἀφαιρέσει têi aphairései |
τοῖν ἀφαιρεσέοιν toîn aphaireséoin |
ταῖς ἀφαιρέσεσῐ / ἀφαιρέσεσῐν taîs aphairésesi(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν ἀφαίρεσῐν tḕn aphaíresin |
τὼ ἀφαιρέσει tṑ aphairései |
τᾱ̀ς ἀφαιρέσεις tā̀s aphairéseis | ||||||||||
Vocative | ἀφαίρεσῐ aphaíresi |
ἀφαιρέσει aphairései |
ἀφαιρέσεις aphairéseis | ||||||||||
Notes: |
|