Unknown. An isolated participle, which has been interpreted as a sigmatic aorist ϝάδ-σμενος, from the same root of ἁνδάνω (handánō, “to please, delight”) and ἥδομαι (hḗdomai, “to be pleased”), but note that the form has no aspiration. Wackernagel proposed connection with νέομαι (néomai, “to return”), assuming an original meaning "safe". Not compelling. See also the discussion page.
ἄσμενος • (ásmenos) m (feminine ἀσμένη, neuter ἄσμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἄσμενος ásmenos |
ἀσμένη asménē |
ἄσμενον ásmenon |
ἀσμένω asménō |
ἀσμένᾱ asménā |
ἀσμένω asménō |
ἄσμενοι ásmenoi |
ἄσμεναι ásmenai |
ἄσμενᾰ ásmena | |||||
Genitive | ἀσμένου asménou |
ἀσμένης asménēs |
ἀσμένου asménou |
ἀσμένοιν asménoin |
ἀσμέναιν asménain |
ἀσμένοιν asménoin |
ἀσμένων asménōn |
ἀσμένων asménōn |
ἀσμένων asménōn | |||||
Dative | ἀσμένῳ asménōi |
ἀσμένῃ asménēi |
ἀσμένῳ asménōi |
ἀσμένοιν asménoin |
ἀσμέναιν asménain |
ἀσμένοιν asménoin |
ἀσμένοις asménois |
ἀσμέναις asménais |
ἀσμένοις asménois | |||||
Accusative | ἄσμενον ásmenon |
ἀσμένην asménēn |
ἄσμενον ásmenon |
ἀσμένω asménō |
ἀσμένᾱ asménā |
ἀσμένω asménō |
ἀσμένους asménous |
ἀσμένᾱς asménās |
ἄσμενᾰ ásmena | |||||
Vocative | ἄσμενε ásmene |
ἀσμένη asménē |
ἄσμενον ásmenon |
ἀσμένω asménō |
ἀσμένᾱ asménā |
ἀσμένω asménō |
ἄσμενοι ásmenoi |
ἄσμεναι ásmenai |
ἄσμενᾰ ásmena | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἀσμένως asménōs |
ἀσμενώτερος asmenṓteros |
ἀσμενώτᾰτος asmenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|