From ἀ- (a-) + τόνος (tónos).
ἄτονος • (átonos) m or f (neuter ἄτονον); second declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | ἄτονος átonos |
ἄτονον átonon |
ἀτόνω atónō |
ἀτόνω atónō |
ἄτονοι átonoi |
ἄτονᾰ átona | ||||||||
| Genitive | ἀτόνου atónou |
ἀτόνου atónou |
ἀτόνοιν atónoin |
ἀτόνοιν atónoin |
ἀτόνων atónōn |
ἀτόνων atónōn | ||||||||
| Dative | ἀτόνῳ atónōi |
ἀτόνῳ atónōi |
ἀτόνοιν atónoin |
ἀτόνοιν atónoin |
ἀτόνοις atónois |
ἀτόνοις atónois | ||||||||
| Accusative | ἄτονον átonon |
ἄτονον átonon |
ἀτόνω atónō |
ἀτόνω atónō |
ἀτόνους atónous |
ἄτονᾰ átona | ||||||||
| Vocative | ἄτονε átone |
ἄτονον átonon |
ἀτόνω atónō |
ἀτόνω atónō |
ἄτονοι átonoi |
ἄτονᾰ átona | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| ἀτόνως atónōs |
ἀτονώτερος atonṓteros |
ἀτονώτᾰτος atonṓtatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||