PIE word |
---|
*swé |
From a t-extension of Proto-Indo-European *swé (“self”). Related to ἔτης (étēs, “clansman”).[1] This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term. Suffix unexplained
ἑταῖρος • (hetaîros) m (genitive ἑταίρου); second declension (Epic, Attic, Ionic, Koine)
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ ἑταῖρος ho hetaîros |
τὼ ἑταίρω tṑ hetaírō |
οἱ ἑταῖροι hoi hetaîroi | ||||||||||
Genitive | τοῦ ἑταίρου toû hetaírou |
τοῖν ἑταίροιν toîn hetaíroin |
τῶν ἑταίρων tôn hetaírōn | ||||||||||
Dative | τῷ ἑταίρῳ tôi hetaírōi |
τοῖν ἑταίροιν toîn hetaíroin |
τοῖς ἑταίροις toîs hetaírois | ||||||||||
Accusative | τὸν ἑταῖρον tòn hetaîron |
τὼ ἑταίρω tṑ hetaírō |
τοὺς ἑταίρους toùs hetaírous | ||||||||||
Vocative | ἑταῖρε hetaîre |
ἑταίρω hetaírō |
ἑταῖροι hetaîroi | ||||||||||
Notes: |
|
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἑταῖρος hetaîros |
ἑταίρω hetaírō |
ἑταῖροι hetaîroi | ||||||||||
Genitive | ἑταίρου / ἑταιροῖο / ἑταίροιο / ἑταιρόο / ἑταίροο hetaírou / hetairoîo / hetaíroio / hetairóo / hetaíroo |
ἑταίροιῐν hetaíroiin |
ἑταίρων hetaírōn | ||||||||||
Dative | ἑταίρῳ hetaírōi |
ἑταίροιῐν hetaíroiin |
ἑταίροισῐ / ἑταίροισῐν / ἑταίροις hetaíroisi(n) / hetaírois | ||||||||||
Accusative | ἑταῖρον hetaîron |
ἑταίρω hetaírō |
ἑταίρους hetaírous | ||||||||||
Vocative | ἑταῖρε hetaîre |
ἑταίρω hetaírō |
ἑταῖροι hetaîroi | ||||||||||
Notes: |
|