ὑπόγειος

See also: υπόγειος

Ancient Greek

From ῠ̔πο- (hupo-, “under”, “beneath”) +‎ γῆ (gê, “land”, “earth”) +‎ -ῐος (-ios, adjective-forming derivational suffix).

ῠ̔πόγειος • (hupógeios) m or f (neuter ῠ̔πόγειον); second declension

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	ῠ̔πόγειος hupógeios	ῠ̔πόγειον hupógeion	ῠ̔πογείω hupogeíō	ῠ̔πογείω hupogeíō	ῠ̔πόγειοι hupógeioi	ῠ̔πόγειᾰ hupógeia
Genitive	ῠ̔πογείου hupogeíou	ῠ̔πογείου hupogeíou	ῠ̔πογείοιν hupogeíoin	ῠ̔πογείοιν hupogeíoin	ῠ̔πογείων hupogeíōn	ῠ̔πογείων hupogeíōn
Dative	ῠ̔πογείῳ hupogeíōi	ῠ̔πογείῳ hupogeíōi	ῠ̔πογείοιν hupogeíoin	ῠ̔πογείοιν hupogeíoin	ῠ̔πογείοις hupogeíois	ῠ̔πογείοις hupogeíois
Accusative	ῠ̔πόγειον hupógeion	ῠ̔πόγειον hupógeion	ῠ̔πογείω hupogeíō	ῠ̔πογείω hupogeíō	ῠ̔πογείους hupogeíous	ῠ̔πόγειᾰ hupógeia
Vocative	ῠ̔πόγειε hupógeie	ῠ̔πόγειον hupógeion	ῠ̔πογείω hupogeíō	ῠ̔πογείω hupogeíō	ῠ̔πόγειοι hupógeioi	ῠ̔πόγειᾰ hupógeia
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	ῠ̔πογείως hupogeíōs		ῠ̔πογειότερος hupogeióteros		ῠ̔πογειότᾰτος hupogeiótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

“ὑπόγειος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“ὑπόγειος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
ὑπόγειος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette