Conjugaison:français/aplanétiser

Bonjour, vous êtes venu ici pour chercher la signification du mot Conjugaison:français/aplanétiser. Dans DICTIOUS, vous trouverez non seulement toutes les significations du dictionnaire pour le mot Conjugaison:français/aplanétiser, mais vous apprendrez également son étymologie, ses caractéristiques et comment dire Conjugaison:français/aplanétiser au singulier et au pluriel. Tout ce que vous devez savoir sur le mot Conjugaison:français/aplanétiser est ici. La définition du mot Conjugaison:français/aplanétiser vous aidera à être plus précis et correct lorsque vous parlerez ou écrirez vos textes. Connaître la définition deConjugaison:français/aplanétiser, ainsi que celles d'autres mots, enrichit votre vocabulaire et vous fournit des ressources linguistiques plus nombreuses et de meilleure qualité.
Conjugaison en français
aplanétiser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de aplanétiser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ aplanétise \ʒ‿ a.pla.ne.tiz\
tu  aplanétises \ty  a.pla.ne.tiz\
il/elle/on  aplanétise \ a.pla.ne.tiz\
nous  aplanétisons \nu.z‿ a.pla.ne.ti.zɔ̃\
vous  aplanétisez \vu.z‿ a.pla.ne.ti.ze\
ils/elles  aplanétisent \.z‿ a.pla.ne.tiz\
Passé composé
j’ai  aplanétisé  \ʒ‿e a.pla.ne.ti.ze\
tu as  aplanétisé  \ty a.z‿a.pla.ne.ti.ze\
il/elle/on a  aplanétisé  \‿a.a.pla.ne.ti.ze\
nous avons  aplanétisé  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿a.pla.ne.ti.ze\
vous avez  aplanétisé  \vu.z‿a.ve.z‿a.pla.ne.ti.ze\
ils/elles ont  aplanétisé  \l.z‿ɔ̃.t‿a.pla.ne.ti.ze\
Imparfait
j’ aplanétisais \ʒ‿ a.pla.ne.ti.zɛ\
tu  aplanétisais \ty  a.pla.ne.ti.zɛ\
il/elle/on  aplanétisait \ a.pla.ne.ti.zɛ\
nous  aplanétisions \nu.z‿ a.pla.ne.ti.zjɔ̃\
vous  aplanétisiez \vu.z‿ a.pla.ne.ti.zje\
ils/elles  aplanétisaient \.z‿ a.pla.ne.ti.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  aplanétisé  \ʒ‿a.vɛ.z‿a.pla.ne.ti.ze\
tu avais  aplanétisé  \ty a.vɛ.z‿a.pla.ne.ti.ze\
il/elle/on avait  aplanétisé  \‿a.vɛ.t‿a.pla.ne.ti.ze\
nous avions  aplanétisé  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿a.pla.ne.ti.ze\
vous aviez  aplanétisé  \vu.z‿a.vje.z‿a.pla.ne.ti.ze\
ils/elles avaient  aplanétisé  \l.z‿a.vɛ.t‿a.pla.ne.ti.ze\
Passé simple
j’ aplanétisai \ʒ‿ a.pla.ne.ti.ze\
tu  aplanétisas \ty  a.pla.ne.ti.za\
il/elle/on  aplanétisa \ a.pla.ne.ti.za\
nous  aplanétisâmes \nu.z‿ a.pla.ne.ti.zam\
vous  aplanétisâtes \vu.z‿ a.pla.ne.ti.zat\
ils/elles  aplanétisèrent \.z‿ a.pla.ne.ti.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  aplanétisé  \ʒ‿y.z‿a.pla.ne.ti.ze\
tu eus  aplanétisé  \ty y.z‿a.pla.ne.ti.ze\
il/elle/on eut  aplanétisé  \‿y.t‿a.pla.ne.ti.ze\
nous eûmes  aplanétisé  \nu.z‿ym.z‿a.pla.ne.ti.ze\
vous eûtes  aplanétisé  \vu.z‿yt.z‿a.pla.ne.ti.ze\
ils/elles eurent  aplanétisé  \l.z‿yʁ.t‿a.pla.ne.ti.ze\
Futur simple
j’ aplanétiserai \ʒ‿ a.pla.ne.ti.z(ə.)ʁe\
tu  aplanétiseras \ty  a.pla.ne.ti.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  aplanétisera \ a.pla.ne.ti.z(ə.)ʁa\
nous  aplanétiserons \nu.z‿ a.pla.ne.ti.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  aplanétiserez \vu.z‿ a.pla.ne.ti.z(ə.)ʁe\
ils/elles  aplanétiseront \.z‿ a.pla.ne.ti.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  aplanétisé  \ʒ‿o.ʁe a.pla.ne.ti.ze\
tu auras  aplanétisé  \ty o.ʁa.z‿a.pla.ne.ti.ze\
il/elle/on aura  aplanétisé  \‿o.ʁa a.pla.ne.ti.ze\
nous aurons  aplanétisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿a.pla.ne.ti.ze\
vous aurez  aplanétisé  \vu.z‿o.ʁe.z‿a.pla.ne.ti.ze\
ils/elles auront  aplanétisé  \l.z‿o.ʁɔ̃.t‿a.pla.ne.ti.ze\

Subjonctif

Présent
que j’ aplanétise \kə ʒ‿ a.pla.ne.tiz\
que tu  aplanétises \kə ty  a.pla.ne.tiz\
qu’il/elle/on  aplanétise \k‿‿ a.pla.ne.tiz\
que nous  aplanétisions \kə nu.z‿ a.pla.ne.ti.zjɔ̃\
que vous  aplanétisiez \kə vu.z‿ a.pla.ne.ti.zje\
qu’ils/elles  aplanétisent \k‿.z‿ a.pla.ne.tiz\
Passé
que j’aie  aplanétisé  \kə ʒ‿ɛ a.pla.ne.ti.ze\
que tu aies  aplanétisé  \kə ty ɛ.z‿a.pla.ne.ti.ze\
qu’il/elle/on ait  aplanétisé  \k‿‿ɛ.t‿a.pla.ne.ti.ze\
que nous ayons  aplanétisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿a.pla.ne.ti.ze\
que vous ayez  aplanétisé  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿a.pla.ne.ti.ze\
qu’ils/elles aient  aplanétisé  \k‿l.z‿ɛ.t‿a.pla.ne.ti.ze\
Imparfait
que j’ aplanétisasse \kə ʒ‿ a.pla.ne.ti.zas\
que tu  aplanétisasses \kə ty  a.pla.ne.ti.zas\
qu’il/elle/on  aplanétisât \k‿‿ a.pla.ne.ti.za\
que nous  aplanétisassions \kə nu.z‿ a.pla.ne.ti.za.sjɔ̃\
que vous  aplanétisassiez \kə vu.z‿ a.pla.ne.ti.za.sje\
qu’ils/elles  aplanétisassent \k‿.z‿ a.pla.ne.ti.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  aplanétisé  \kə ʒ‿ys a.pla.ne.ti.ze\
que tu eusses  aplanétisé  \kə ty ys.z‿a.pla.ne.ti.ze\
qu’il/elle/on eût  aplanétisé  \k‿‿y.t‿a.pla.ne.ti.ze\
que nous eussions  aplanétisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿a.pla.ne.ti.ze\
que vous eussiez  aplanétisé  \kə vu.z‿y.sje.z‿a.pla.ne.ti.ze\
qu’ils/elles eussent  aplanétisé  \k‿l.z‿ys.t‿a.pla.ne.ti.ze\

Conditionnel

Impératif

Présent
  aplanétise  \a.pla.ne.tiz\
  aplanétisons  \a.pla.ne.ti.zɔ̃\
  aplanétisez  \a.pla.ne.ti.ze\
Passé
 aie  aplanétisé   \ɛ a.pla.ne.ti.ze\ 
 ayons  aplanétisé   \ɛ.jɔ̃.z‿a.pla.ne.ti.ze\ 
 ayez  aplanétisé   \ɛ.je.z‿a.pla.ne.ti.ze\