bruna \ˈbru.na\ féminin
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | bruna \ˈbru.na\ |
brunaj \ˈbru.naj\ |
Accusatif | brunan \ˈbru.nan\ |
brunajn \ˈbru.najn\ |
bruna \ˈbru.na\
La akvoj de la rivero estas tiel saturitaj de mineralaj kaj organikaj restaĵoj, ke ilia koloro fariĝas bruna.— (Kabe, La Faraono, 1907 → lire en ligne)
Ĉu vi memoras, kion vi diris al mi tie en la stalo, kiam mi sidigis vin sur la brunan ĉevalon de sinjoro kaj permesis al vi rajdi sur la granda herbejo?— (L. L. Zamenhof, La rabistoj, 1908 → lire en ligne)
La lumo de la mortanta fajro vidigis el inter la randoj de la kapuĉo vizaĝon kun bruna barbo.— (Heinrich August Luyken, Pro Iŝtar, 1924 → lire en ligne)
→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine brun
→ Ce mot est dans le glossaire des couleurs.
bruna \ˈbru.na\
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
positif | ||
Masculin | bruno \ˈbru.no\ |
bruni \ˈbru.ni\ |
Féminin | bruna \ˈbru.na\ |
brune \ˈbru.ne\ |
superlatif absolu | ||
Masculin | brunissimo \bru.ˈnis.si.mo\ |
brunissimi \bru.ˈnis.si.mi\ |
Féminin | brunissima \bru.ˈnis.si.ma\ |
brunissime \bru.ˈnis.si.me\ |
bruna \ˈbru.na\
→ Modifier la liste d’anagrammes
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
Masculin | bruno | brunos |
Féminin | bruna | brunas |
bruna \bɾˈu.nɐ\ (Lisbonne) \bɾˈu.nə\ (São Paulo)
Voir la conjugaison du verbe brunir | ||
---|---|---|
Subjonctif | Présent | que eu bruna |
que você/ele/ela bruna | ||
Impératif | Présent | |
(3e personne du singulier) bruna | ||