Mutation | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Non muté | dibab | dibaboù |
Adoucissante | zibab | zibaboù |
Durcissante | tibab | tibaboù |
dibab \ˈdiːbap\ masculin
: dibabet en doa, graet en doa e zibab, mont da vageal kentoc’h eget bezañ ganin, pa n’helle ket war un dro bageal ha bezañ ganin.— (Per Denez, Glas evel daoulagad c’hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, page 27)
Lavarout a rae ma gwaz e oa o vont d’ober un dibab, da lakaat anezho en urzh.— (Per Denez, Glas evel daoulagad c’hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, page 16)
Mutation | Infinitif |
---|---|
Non muté | dibab |
Adoucissante | zibab |
Durcissante | tibab |
dibab \ˈdiːbap\ (voir la conjugaison), base verbale dibab- (pronominal : en em zibab)
Plegañ a rankas Garan ober. Ne oa ket roet dezhañ da zibab.— (Jakez Konan, Ur marc’hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, page 41)
Ho tibab a ran hiziv, dirak al Lez Neñvel a-bezh, evel Mamm ha Mestrez.— (Louis-Marie Grignion de Montfort, Pedenn ar Gensakridigezh da Varia → lire en ligne)
« O ya, eme eun all gwariziusocʼh, ar re binvik a gav bepred tu d’en em zibab. »— (Filomena Kadored, Bleuniou a garante, in Kroaz ar Vretoned, 30-11-1913)
N’eus forzh, ni en em zibabo hepti, kwita, Alan ?— (Jarl Priel, En-dro da Vari-Sent..., in Al Liamm, no 23, novembre-décembre 1950, page 39)