menta

Bonjour, vous êtes venu ici pour chercher la signification du mot menta. Dans DICTIOUS, vous trouverez non seulement toutes les significations du dictionnaire pour le mot menta, mais vous apprendrez également son étymologie, ses caractéristiques et comment dire menta au singulier et au pluriel. Tout ce que vous devez savoir sur le mot menta est ici. La définition du mot menta vous aidera à être plus précis et correct lorsque vous parlerez ou écrirez vos textes. Connaître la définition dementa, ainsi que celles d'autres mots, enrichit votre vocabulaire et vous fournit des ressources linguistiques plus nombreuses et de meilleure qualité.

Étymologie

Du latin menta.

Nom commun

menta \Prononciation ?\ féminin

  1. (Botanique) Menthe.

Dérivés

Hyponymes

Prononciation

  • Barcelone (Espagne) : écouter « menta  »

Étymologie

Du latin menta.

Nom commun

menta \Prononciation ?\ féminin

  1. (Botanique) Menthe.

Synonymes

Prononciation

  • Carthagène des Indes (Colombie) : écouter « menta  »

Étymologie

(Date à préciser) Composé de la racine ment (« menthe ») et de la finale -a (adjectif).

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Nominatif menta
\ˈmen.ta\
mentaj
\ˈmen.taj\
Accusatif mentan
\ˈmen.tan\
mentajn
\ˈmen.tajn\

menta \ˈmen.ta\

  1. Lié à la menthe, composé de menthe.
    • La menuo konsistis el delikataĵoj, kiel safrane marinita kapro kun menta saŭco, spica rostita ŝafido kun lento-stufaĵo garnita per ĝardenkreso, kaj mielkarameligita fenkola torto kun “peknezo” (sekvinbero kaj mielsaŭco). — (OH, Molekulo arkeologio por frandemuloj, Monato, mars 2001 → lire en ligne)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine ment Mots en espéranto comportant la racine ment et la liste des dérivés de ment.

Prononciation

Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre Lingua Libre)

Étymologie

Du latin menta.

Nom commun

Singulier Pluriel
menta
\ˈmɛn.ta\
mente
\ˈmɛn.te\

menta \ˈmɛn.ta\ féminin

  1. (Botanique) Menthe.

Dérivés

Anagrammes

Modifier la liste d’anagrammes

Voir aussi

  • Menta (disambigua) sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien) 
  • menta dans le recueil de citations Wikiquote (en italien) 

Étymologie

Du grec ancien μίνθη, mínthê.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif mentă mentae
Vocatif mentă mentae
Accusatif mentăm mentās
Génitif mentae mentārŭm
Datif mentae mentīs
Ablatif mentā mentīs

menta \Prononciation ?\ féminin

  1. (Botanique) Menthe.

Variantes

Synonymes

Dérivés

Étymologie

Du latin menta.

Nom commun

Singulier Pluriel
menta
\ˈmento̯\
mentas
\ˈmento̯s\

menta \ˈmento̯\ (graphie normalisée) féminin

  1. Menthe.

Prononciation

  • France (Béarn) : écouter « menta  »

Références

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

menta \Prononciation ?\

  1. Mentionner.

Synonymes

Étymologie

Du latin menta.

Nom commun

menta \Prononciation ?\ féminin

  1. (Botanique) Menthe.

Synonymes