aangifte

• Geluid:  aangifte    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈaŋɣɪftə / (3 lettergrepen)

• aan·gif·te

• Naamwoord van handeling van aangeven ^[1]

de aangifte v

1. het verklaren of melden van een belangwekkend feit bij een officiële instantie, onder meer:
   1. een delict bij de politie

      ▸ Twee van de gemelde incidenten waren in een nachtclub, één in een café of daar in de buurt. Dat blijkt uit de aangiftes die de redactie van NOS Stories in handen heeft. Eén aangifte leidde daadwerkelijk tot een politieonderzoek waarbij camerabeelden van de betreffende club werden opgevraagd.^[2]

      ▸ De voormalige kinderoppas van Bakker deed in 2018 aangifte tegen Bakker. Ze beschuldigde hem van seksueel misbruik. Bakker werd wegens de verdenkingen een jaar later opgepakt. Het OM stelde dat de voormalige verslavingsgoeroe het slachtoffer vanaf haar zestiende heeft misbruikt. Dat gebeurde tussen 2016 tot 2018 in Hilversum, Amsterdam, Londen en Saint-Tropez.^[3]

   2. het hebben van (belastbaar) inkomen bij de belastingen
   3. het hebben van bepaalde goederen bij de douane

   • Justitieminister Yesilgöz laat geen vervolging instellen tegen Forum voor Democratie-leider Baudet, tegen wie er een aangifte ligt voor het sturen van racistische en antisemitische whatsappjes. ^[4] 

2. formulier of schriftelijke verklaring waarmee werd aangegeven

   • Je moet bij het declareren van een diefstal bij je verzekering een kopie van de aangifte mee sturen. 

• melding

• aangifte doen

• belastingaangifte, geboorteaangifte, huwelijksaangifte, waardeaangifte

• Het woord aangifte staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "aangifte" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.