acceptant

Nederlands

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘iem. die op zich neemt een wissel te betalen’ voor het eerst aangetroffen in 1631
Naamwoord van handeling van accepteren met het achtervoegsel -ant

de acceptant m

een persoon die een wissel accepteert
(beroep) iemand die werkt voor een verzekeringsmaatschappij en daar belast is met het aannemen van verzekeringen

1.

Het woord acceptant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

85 %	van de Nederlanders;
79 %	van de Vlamingen.

acceptant