afzondering

• Geluid:  afzondering    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈɑfsɔndərɪŋ/

• af·zon·de·ring

• Naamwoord van handeling van afzonderen met het achtervoegsel -ing.

de afzondering v

• het afzonderen; het vrijwillig of (nood-)gedwongen verbreken, of verstoken zijn van contacten/verbindingen zoals bij:

1. (geologie) een bestaan in een geïsoleerd leefgebied

   • Er zijn in Zuid-Amerika nog altijd stammen die in grote afzondering leven. 

2. (veeteelt) het uit elkaar houden van dieren

   • De afzondering werd niet goed gehandhaafd waardoor de twee dieren snel weer met elkaar konden vechten. 

3. (psychologie), (juridisch), (medisch)een gedwongen verblijf in eenzaamheid vanwege gedragsproblemen, besmettingsgevaar enz.

   ▸ Hij had gelijk, mijn experiment om in stilte te lopen moest ik meer in afzondering uitproberen en niet de groep er te veel mee lastigvallen, dus ik trok me in de dagen daarna steeds meer terug.^[1]

   • Hij moest vanwege zijn gedragsstoornis jarenlang in afzondering leven. 

4. (sociologie)het beperkt raken van contact door lichamelijke of geestelijke gebreken, voorspoed of financiële tegenslag, familieomstandigheden enz.

   • Zij leeft in afzondering nu de familie niets meer met haar te maken wil hebben. 

• afscheiding, isolering, isolatie

• contact, communicatie, verbinding, menging, nivellering, bijeenkomst, samenzijn, samenvoeging, doorstroming

• uitzondering, uitzonderlijk

• afscherming, quarantaine, separatie, apartheid, onderscheiding, buitensluiting, uitsluiting, opsluiting, afsluiting, excommunicatie, uitbanning, eenzaamheid, hechtenis, gevangenis, isoleercel, grens, afrastering, blokkade, boycot, eiland

• Het woord afzondering staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "afzondering" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.