bewindhebber

• Geluid:  bewindhebber    (hulp, bestand)

• be·wind·heb·ber

• afleding van samenstelling van  bewind zn  en  heb ww  met het achtervoegsel -er^[1]

de bewindhebber m

1. iemand die ergens het beheer over heeft

   ▸ De kunstenares is de jongste en enige nog levende telg uit een adellijk geslacht. Haar familie woonde vanaf de zeventiende eeuw in grachtenpanden aan de Keizersgracht. De Van Loons waren burgemeester, handelaar of VOC-bewindhebber. In hun tijd golden ze als gerespecteerde steunpilaren van de Amsterdamse maatschappij, nu zijn ze dandy punks met felrode hanenkammen, nagellak, spikes en eyeliner.^[2]

   ▸ Stadsbestuurders financierden met eigen geld plantages in bijvoorbeeld Suriname. Ze combineerden de functie van bewindhebber van de VOC en WIC met die van wethouder of burgemeester. In de 19e eeuw verschoof het zwaartepunt van de koloniale handel van het westen naar het oosten, met name naar Nederlands-Indië. Die ontwikkeling maakte mede de groei van Rotterdam als wereldhaven mogelijk.^[3]

• administrateur

• bestuurder

• Het woord bewindhebber staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• Zie Wikipedia voor meer informatie.