biecht

• Geluid:  biecht    (hulp, bestand)

• biecht

• In de betekenis van ‘belijdenis (van zonden)’ voor het eerst aangetroffen in 901 ^[1]
• ^[2]

Tegenwoordig wordt in de Katholieke Kerk vaak de term boete en verzoening gebruikt in plaats van biecht.

de biecht v / m

1. (religie) het belijden van de eigen zonden aan een priester, zodat deze de zonden in naam van Jezus vergeeft, en de biechteling met de kerk verzoent

   • De biecht is een van de zeven sacramenten van de Katholieke Kerk. 

2. (figuurlijk) het belijden van de eigen morele misstappen

   • De man erkende openlijk dat hij het slachtoffer had vermoord. De biecht van de moordenaar betekende dat de nabestaanden eindelijk rust vonden. 

• oorbiecht, paasbiecht

• biechteling, biechten, biechtgeheim, biechtkind, biechtpenning, biechtstoel, biechtvader, gebiecht

biecht

1. enkelvoud tegenwoordige tijd van biechten
2. gebiedende wijs van biechten

• Het woord biecht staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "biecht" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.