charlatan

• Geluid:  charlatan    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈʃar.la.tan/

• char·la·tan

• van Frans charlatan, in de betekenis van ‘kwakzalver’ aangetroffen vanaf 1658 ^{[1] [2] [3]}

de charlatan m

1. (pejoratief) (scheldwoord) (soms charmante) oplichter ('deskundige') gespecialiseerd in bedrog over zijn afkomst, vaardigheden, intenties of prestaties

• bedrieger, kwakzalver, praatjesmaker, babbelaar

• Het woord charlatan staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "charlatan" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Geluid:  charlatan    (hulp, bestand)
• IPA: /ʃaʁ.la.tɑ̃/

• char·la·tan

• van Italiaans ciarlatano “charlatan, oplichter” ^[1], in de betekenis van ‘goochelaar’ aangetroffen vanaf 1572 ^{[2] [3]}

charlatan m

1. (verouderd) marskramer, ambulante koopman die op markten en openbare plaatsen geneesmiddelen verkocht en kiezen uittrok
2. (pejoratief) handige oplichter ('deskundige') die met zijn vermeende vaardigheden of kennis anderen probeert geld uit te kloppen

• charlatan in: Le Trésor de la Langue Française informatisé (1971-1994) op de website cnrtl.fr .