coherentie

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  coherentie    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• co·he·ren·tie

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van coherent met het achtervoegsel -ie

Zelfstandig naamwoord

de coherentie v

1. het coherent zijn, het vertonen van min of meer ordelijke samenhang
2. (natuurkunde) mate van mogelijke golfinterferentie

   • Een manier om de mate van coherentie van een golfverschijnsel zoals licht vast te stellen is met behulp van interferentie. 

3. (natuurkunde) spectrale ~ maat om de onderlinge afhankelijkheid tussen twee tijdsignalen te bepalen als functie van de frequentie, met waarden tussen 0 en 1

   • De coherentie bepaalt de correlatie tussen de amplitudes van frequentiecomponenten in de spectra van twee signalen, berekend over een aantal spectra. 

4. (taalkunde) tekstuele ~ het inhoudelijke verband binnen een bij elkaar horende reeks talige uitingen zoals een alinea of hele tekst, zowel op talig als op buitentalig niveau

   • Experimenteel onderzoek laat zien dat hoe meer coherentie een tekst vertoont, des te gemakkelijker het is om die tekst te lezen. 

5. (psychologie) centrale ~ het op psychisch niveau globaal en in de context verwerken van binnenkomende informatie

   • Zwakte in de centrale coherentie impliceert een verminderd vermogen om details in de waarneming tot een zin- en betekenisvol geheel samen te voegen. 

Antoniemen

• decoherentie, incoherentie

Afgeleide begrippen

• coherentielengte, coherentietheorie

Antoniemen

• tekstcoherentie

Verwante begrippen

• samenhang

Vertalingen

Gangbaarheid

• Het woord coherentie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "coherentie" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen