detoneren

• Geluid:  detoneren    (hulp, bestand)

• de·to·ne·ren

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘ontploffen’ voor het eerst aangetroffen in 1793 ^[1]
• afgeleid van het Franse détoner (met het voorvoegsel de- en met het achtervoegsel -eren) ^{[2] [3] [4]}

detoneren ^[5]

1. ergatief tot ontploffing brengen ^[6]

   • Een vonk ten gevolge van een statische ontlading detoneerde het explosieve mengsel. 

2. misstaan, uit de toon vallen, vals spelen ((muziek)) ^[7]
3. (muziek): het plotseling veranderen van de tonaliteit van een muziekstuk zonder dat er enig verband wordt aangebracht in de gebruikte akkoorden vóór en na de overgang ^[8]

   • Wanneer een stuk detoneert, kan dat een bijzonder opvallend moment opleveren; bij herhaling ervan kan het stuk echter erg banaal gaan klinken. 

• detonatie, detonator

• Het woord detoneren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "detoneren" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.