dijkleger
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord dijkleger. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord dijkleger, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je dijkleger in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord dijkleger is hier. De definitie van het woord dijkleger zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vandijkleger, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- dijk·le·ger
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | dijkleger | dijklegers |
| verkleinwoord |
het dijkleger o
- (waterbeheer) gezamenlijke arbeiders die lang een dijk worden ingezet als er gevaar voor een doorbraak is
- ▸ Deze keer liepen sommige dijken schade op, maar dankzij het doortastende optreden van het dijkleger konden gaten worden gedicht met riet, rijsbeslag, zandzakken en asfalt[2]
- ▸ ⧖ Ende alsoo de dycklegers somwylen eenige dagen aan den anderen zyn duurende, en sommige huysluyden gewent zyn den anderen te verlossen over den anderen, ofte den derden dag, soo sullen niet alleen de Kosters gehouden zyn alle morgen ten seven uuren de klocke op den dag van verlossinge te slaan, nemaar oock de Gerechtsboden de wederpartye daarvan te waarschouwen, totter tyd toe het dykleger sal zyn geëyndigt.[3]
- Het woord dijkleger staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑
Weblink bron Opnieuw storm (24 december 1954) in: Provinciale Zeeuwse Courant 
, jnr.304 (24 december 2004), blz. 4 kol. 7
- ↑ Weblink bron Johan de GoyerPoincten en Articulen beraamt by de Heeren Dykgraaf ende Heemraden van den Leckendyk bovensdams (2 december 1658) in:Johan van de WaterGroot placaatboek vervattende alle de placaten, ordonnantien en edicten der Edele Mogende Heeren Staten 's lands van Utrecht (…). Deel 2 (1729), Jacob van Poolsum, Utrecht, p. 86 kol. 2 punt XVII
