directief
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord directief. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord directief, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je directief in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord directief is hier. De definitie van het woord directief zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vandirectief, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- di·rec·tief
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | directief | directieven |
| verkleinwoord | - | - |
het directief o
- m (taalkunde) een naamval die de richting waarin de handeling voert weergeeft
- Het Baskisch kent een directief.
- o een dwingende opdracht gewoonlijk van een overheid, richtlijn
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | directief | directiever | directiefst |
| verbogen | directieve | directievere | directiefste |
| partitief | directiefs | directievers | - |
directief
- Het woord directief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "directief" herkend door:
| 85 % | van de Nederlanders; |
| 76 % | van de Vlamingen.[1] |
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
