discursief
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord discursief. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord discursief, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je discursief in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord discursief is hier. De definitie van het woord discursief zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vandiscursief, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- Geluid: discursief (hulp, bestand)
- dis·cur·sief
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘redenerend’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1824 [1]
- afgeleid van het Franse discursif (met het voorvoegsel dis-) [2] [3]
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | discursief | discursiever | discursiefst |
| verbogen | discursieve | discursievere | discursiefste |
| partitief | discursiefs | discursievers | - |
discursief [4]
- Het woord discursief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "discursief" herkend door:
| 55 % | van de Nederlanders; |
| 64 % | van de Vlamingen.[5] |
- ↑ "discursief" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Wiktionnaire
- ↑ discursief op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
