erkjenne

Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord erkjenne. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord erkjenne, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je erkjenne in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord erkjenne is hier. De definitie van het woord erkjenne zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanerkjenne, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
  • er·kjen·ne
  • Afkomstig van het Duitse werkwoord erkennen.
  • Afleiding van het Noorse werkwoord kjenne met het voorvoegsel er-.
vervoeging
onbepaalde wijs erkjenne
tegenwoordige tijd erkjenner
verleden tijd erkjente
voltooid
deelwoord
erkjent
onvoltooid
deelwoord
erkjennende
lijdende vorm erkjennes
gebiedende wijs erkjenn
vervoegingsklasse Klasse 2 zwak
opmerking

erkjenne

  1. overgankelijk bekennen, toegeven, toestaan
    «Mannen har erkjent å ha hatt to samleier med jenta i 2005.»
    De man heeft toegegeven in 2005 tweemaal seksuele gemeenschap met het meisje gehad te hebben.
  2. overgankelijk begrijpen
  3. overgankelijk, (filosofie) onderkennen
  4. overgankelijk kwiteren, voor ontvangst tekenen
  • erkjenne seg skyldig
schuld bekennen


  • er·kjen·ne
  • Afkomstig van het Duitse werkwoord erkennen.
  • Afleiding van het Nynorske werkwoord kjenne met het voorvoegsel er-.
vervoeging
onbepaalde wijs erkjenne
erkjenna
tegenwoordige tijd erkjenner
verleden tijd erkjende
erkjente
voltooid
deelwoord
erkjent
onvoltooid
deelwoord
erkjennande
lijdende vorm erkjennast
gebiedende wijs erkjenn
vervoegingsklasse Klasse 2 zwak
opmerking

erkjenne

  1. overgankelijk bekennen, toegeven, toestaan
  2. overgankelijk begrijpen
  3. overgankelijk, (filosofie) onderkennen
  4. overgankelijk kwiteren, voor ontvangst tekenen
  • erkjenne skylda si
zijn schuld bekennen