Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord
gedaante. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord
gedaante, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je
gedaante in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord
gedaante is hier. De definitie van het woord
gedaante zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie van
gedaante, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- In de betekenis van ‘uiterlijk’ voor het eerst aangetroffen in 1276 [1]
- Afgeleid van het Middelnederlandse bijvoeglijk naamwoord gedaen (eigenlijk het voltooid deelwoord van doen; "een zeker uiterlijk hebbend") met het achtervoegsel -te.
- Naamwoord van handeling van doen met het omvoegsel ge- -te [2]
de gedaante v
- een menselijk figuur
- Bovenop de heuvel verscheen een imposant gedaante.
- ▸ Hij knipoogde vet en gebaarde zogenaamd opvallend met zijn dikke hoofd in de richting van de deur, waar op dat moment de frêle gedaante van een lange, magere vrouw in een lange, witte jurk de Chinese kamer binnenzweefde.[3]
- een uitwendige verschijning
- Zeus nam de gedaante van een zwaan aan.
99 % |
van de Nederlanders;
|
99 % |
van de Vlamingen.[4]
|