gekwebbel

• Geluid:  gekwebbel    (hulp, bestand)

• ge·kweb·bel

• Naamwoord van handeling van kwebbelen met het voorvoegsel ge-^[1]

het gekwebbel o

1. aanhoudend druk kletsen

   • Ik heb geen gespleten persoonlijkheid. Hooguit een kleine literaire aandoening, die mij alles net even anders laat beschrijven. Maar da’s niet erg, toch?Ja, nu zul je zeggen: genoeg gekwebbel, je bent jarig, dus wat is het plan?^[2] 
   • We wringen ons door het smalste steegje van Riga. Ooit stonden hier twee vrouwen te ruziën, legt Mihail uit. „Ze wilden beiden voorrang, aangezien er in het smalle steegje maar plaats was voor een dame tegelijk. Een jonge jongen hoorde het gekwebbel en zei hen: ’Niet zo’n ruzie maken. De oudste vrouw krijgt voorrang, zo simpel is het’. Zijn voorstel loste niets op. Tot aan hun dood stonden de vrouwen voor de steeg. ’Ga jij maar’, zei de een. ’Nee, ga jij’ zei de ander. Alles beter dan toegeven de oudste te zijn.”^[3] 

• kout, geklets, gekeuvel, gekakel, gebabbel

• Het woord gekwebbel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "gekwebbel" herkend door: