habitus
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord habitus. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord habitus, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je habitus in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord habitus is hier. De definitie van het woord habitus zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanhabitus, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- ha·bi·tus
- van Latijn habitus zn , in de betekenis van ‘uiterlijke gedaante’ aangetroffen vanaf 1803 [1] [2] [3]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | habitus | habitus |
| verkleinwoord | - | - |
de habitus m
- gewone uiterlijke gedaante, houding of gedrag bij mens, plant en dier
- meervoud van het zelfstandig naamwoord habitus
- Het woord habitus staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "habitus" herkend door:
| 79 % | van de Nederlanders; |
| 78 % | van de Vlamingen.[4] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ "habitus" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ habitus op website: Etymologiebank.nl
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
