hakkelaar

• Geluid:  hakkelaar    (hulp, bestand)

• hak·ke·laar

• Naamwoord van handeling van hakkelen met het achtervoegsel -aar^[1]

de hakkelaar m

1. iemand die moeilijk, haperend, stotterend spreekt

   • Over zijn ontmoeting met Pasternak bijvoorbeeld: 'Een bruine Buster Keaton met lange tanden, onhandig, hakkelaar maar duidelijk bewoond door het genie. Als moslim zou hij een profeet zijn.' ^[2] 
   • In het stadstuintje van Gideon Rottier, de excentrieke hakkelaar in Tom Lanoyes nieuwe roman Zuivering, strijkt op een dag een haantje neer. De ‘ultieme schoonheid’, noemt hij het dier, ‘op de borst donkerpaars en bij de flanken antracietzwart. Naar de rug en de vleugels toe werden zijn veren okerbruin en bordeauxrood.’ Hij geeft hem te eten, biedt hem de tuin als territorium, en heeft zijn haantje lief. ^[3] 

2. bijnaam voor een bekende crimineel

   • Ook Johan V., alias de Hakkelaar, geldt als verdachte in dit onderzoek. V. was in de jaren 90 een berucht drugshandelaar. Vorig jaar schikte justitie met de weduwe van Cor van Hout, Sonja Holleeder (een zus van Willem). ^[4] 

• stotteraar, stamelaar

• Het woord hakkelaar staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "hakkelaar" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.