Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord
instinctief. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord
instinctief, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je
instinctief in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord
instinctief is hier. De definitie van het woord
instinctief zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie van
instinctief, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
instinctief
- direkt uit de instincten ontstaand zonder nadenken of beredeneren
- Ik schaats naar de anderen toe, we schuiven een stukje op, nog iets dichter naar de rots. Het ijs is niet langer doorzichtig hier maar melkwit en bros. „Niet zo dicht bij de rots!” hoor ik Anna roepen, maar het is al te laat: samen met drie anderen zak ik door het ijs. Eerst tot mijn middel: het blok ijs waar ik op stond bevindt zich nog altijd onder me, en instinctief denk ik me erop te kunnen afzetten en zo weer uit het wak te klimmen. Maar dan schiet de minischots onder me vandaan en zink ik tot aan mijn nek. Niet kopje onder gelukkig: daar zorgt de rugzak voor. [1]
- ▸ Mijn onzekerheid werd steeds intenser en instinctief had ik nog maar één behoefte: vluchten, weg uit de bergen.[2]
98 % |
van de Nederlanders;
|
97 % |
van de Vlamingen.[3]
|