konijnentand

• Geluid:  konijnentand    (hulp, bestand)
• IPA: / koˈnɛinə(n)ˌtɑnt / (4 lettergrepen)

• ko·nij·nen·tand

• samenstelling van  konijn zn  en  tand zn  met het invoegsel -en- 

de konijnentand m

1. (zoötomie) gebitselement van een konijn, Oryctolagus cuniculus 

   ▸ Ook halssnoeren van berenklauwen en konijnentanden behoorden tot de vondsten.^[1]

2. (figuurlijk) (medisch) (pejoratief) snijtand in de bovenkaak van een mens die ver over de overeenkomstige tand in de onderkaak uitsteekt

   ▸ Als een der eersten kwam een grijze heer met enorme konijnentanden de zaal binnen en ging vooraan in het midden zitten. De rest van het binnendruppelende gehoor groette de desbetreffende heer allemaal zeer beleefd en ging al naar gelang men al of niet bij Philips werkte, rechts of links in de zaal zitten. Na de voordracht van De Koster nam Frits Philips, want die was het, meteen het woord.^[2]

• 
  1. Bij deze diergeneeskundige behandeling zijn de konijnentanden goed zichtbaar.
• 
  Volgens Florus Wijsenbeek had Frits Philips enorme konijnentanden.

• De meervoudsvorm "konijnentanden" is het meest gangbaar.

• diepe beet

• malocclusie

• Het woord konijnentand staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.