licentiaat
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord licentiaat. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord licentiaat, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je licentiaat in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord licentiaat is hier. De definitie van het woord licentiaat zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanlicentiaat, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- Geluid: licentiaat (hulp, bestand)
- li·cen·ti·aat
- Leenwoord uit het middeleeuws Latijn, in de betekenis van ‘gegradueerde’ voor het eerst aangetroffen in 1560 [1]
- afgeleid van licentie met het achtervoegsel -aat
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | licentiaat | licentiaten |
| verkleinwoord | licentiaatje | licentiaatjes |
licentiaat
- m academicus die de bevoegdheid heeft om tot doctor te promoveren
- o waardigheid, graad van licentiaat
- o studiejaren, besteed aan het behalen van de graad van licentiaat
2. graad van licentiaat
- Het woord licentiaat staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "licentiaat" herkend door:
| 43 % | van de Nederlanders; |
| 93 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "licentiaat" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
