manicheïsme

• Geluid:  manicheïsme    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌmanixeˈɪsmə / (5 lettergrepen)

• ma·ni·che·is·me

• eponiem afgeleid van de naam der manicheeërs met het achtervoegsel -isme, die via Latijn Manichaeus en Oudgrieks Μανιχαίος (Manichaíos) teruggaat op klassiek Syrisch ܡܐܢܝ ܚܝܐ (Mānī ḥayyā) "de levende Mani", naar de 3e-eeuwse Parthische grondlegger Mani ^[1]

het manicheïsme o

1. (religie), (filosofie) openbaringsreligie uit de late oudheid en vroege middeleeuwen, sterk beïnvloed door het gnosticisme en met een grote tegenstelling tussen goed en kwaad

   • Het manicheïsme is een oude religie. 

   ▸ Kuitems: „In 777 heerste Tengri Bögü Khan over de Oeigoeren. Hij hing het manicheïsme aan, een gnostische variant van het christendom, en maakte er de officiële religie van. (…)"^[2]

2. (figuurlijk) denkwijze waarin de tegenstelling tussen goed en kwaad allesoverheersend is

   ▸ Het probleem is alleen dat de Amerikanen horror hebben gekaapt. Het eindigt nu altijd in dat Angelsaksische manicheïsme van goed versus kwaad, waarbij het onzichtbare het kwaad belichaamt.^[3]

• manicheeër

• Het woord manicheïsme staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• Zie Wikipedia voor meer informatie.