marqué

• Geluid:  marqué    (hulp, bestand)
• IPA: / mɑrˈke / (2 lettergrepen)

• mar·qué

• van Frans marqué "getekende, persoon met een stigma" ^[1]

de marqué m

1. (toneel) acteur die in een stuk een herkenbare rol als verrader speelt

   ▸ Gysbreght is er tevens van overtuigd dat het einde van het beleg aantoont dat God zijn onschuld erkent en de zaken voor hem een goede keer laat nemen: ‘Van zijn gewetens-rechtvaardiging uit meent Gysbreght, dat hij de Godheid in de kaart kan kijken. Dit is een strafbaarder vergissing dan het hechten van geloof aan bedrieglijke woorden, uitgesproken door een gewoonlijk sterk als marqué gespeelde spion.’^[2]

   ▸ ⧖ Het is heerlijk ten stuk te zien, waarvan de personen reeds van te voren aangewezen zijn om al onze hulde en al onzen afkeer op zich te vereenigen, een geheelen avond Oom Paul te kunnen toejuichen en met die wakkere Boeren het Transvaalsche Volkslied te mogen meezingen! En dan zoo vrij-uit, zoo uit den tijd van vroeger, toen er nog stukken met marqués en verraaiers werden gegeven, te mogen uitfluiten en uitsissen, zonder dat uw buurman zich ergert, omdat ook hij in dien Engelschman op het tooneel zijn aangewezen vijand, den belager der Transvaalsche en Vrijstaateche vrijheid ziet.^[3]

• Het woord marqué staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "marqué" herkend door:

marqué

1. eerste persoon enkelvoud verleden tijd (pretérito indefinido) van marcar