nors
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord nors. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord nors, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je nors in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord nors is hier. De definitie van het woord nors zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vannors, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- nors
- Etymologie onzeker; er lijkt een duidelijk verband met norren, maar dit werkwoord lijkt pas van later te zijn. Anders mogelijk van noord met het achtervoegsel -s.[1] In de betekenis van ‘onvriendelijk, stuurs’ voor het eerst aangetroffen in 1350.[2]
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | nors | norser | norst |
| verbogen | norse | norsere | norste |
| partitief | nors | norsers | - |
nors
- onvriendelijk en/of kortaf
- Hij is een opgewekte jongeman, maar vandaag staat zijn gezicht nors.
1. onvriendelijk en zwijgzaam, kortaf
- Het woord nors staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "nors" herkend door:
| 97 % | van de Nederlanders; |
| 97 % | van de Vlamingen.[3] |
- ↑ nors op website: Etymologiebank.nl
- ↑ "nors" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
