olfactorisch

• Geluid:  olfactorisch    (hulp, bestand)

• ol·fac·to·risch

• uit het Latijn ^[1]
• afgeleid van olfactoir met het achtervoegsel -isch

olfactorisch

1. betrekking hebbend op het reukzintuig

   ▸ In de loop van de jaren negentig verschenen er in vakbladen echter hoopvolle berichten over de zogenaamde olfactorische gliacellen, die er tijdens de embryonale ontwikkeling voor zorgen dat onze reukzenuw tot in de hersenen kan groeien.^[2]

   ▸ Het is opmerkelijk hoe ingrijpend de gevestigde opvatting over de geur van rookwaren is veranderd. Binnen dertig jaar sloeg die om van een neutrale, min of meer vanzelfsprekende olfactorische begeleiding van het dagelijkse leven naar een walging opwekkende stankbron.^[3]

• visueel, auditief, tactiel

• Het woord olfactorisch staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "olfactorisch" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.