paillette

Nederlands

van Frans paillette, in de betekenis van ‘versiering van kleding’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1627 ^[1] ^[2] ^[3]

de paillette v / m

(kleding) plaatje glinsterend materiaal dat men op kleding naait als versiering
- In het noorden bijvoorbeeld, waar de Amsterdamse Martin Heuckeroth, broer van Gordon, de titel ‘stylist van het noorden’ heeft geclaimd, want “why not?”. Maar ook in het Oosten, waar de vijftienjarige Bengaalse Dipa Bhatnagar overuren draait om glitters, pailletjes en steentjes op huispakken te naaien. ^[4]
- “Het wordt tijd,” zei de vriendin, stroopte de onesie van haar lijf en verdween in de slaapkamer – die ze ‘kleedkamer’ noemt, als ze denkt dat ik niet oplet – om een stemmig jurkje met glitters en pailletten uit te zoeken. ^[5]
- Veel zwart en goud, veel blingbling en een fijne hoodie van zilveren pailletten zien we op de foto’s van Steven Meisel, met in de hoofdrol supermodel Gigi Hadid. ^[6]

het paillette o

(textiel) glad, glanzend zijden weefsel
▸ ⧖ O, wat een beeldige blouse van crème Alençon-kant, versierd met bolletjes en met geplooide tulle en met een garnituur van empire-groen ninon... Deze had wel iets van degene, die zij zelf op het oogenblik droeg van oud-blauwe paillette met Venetiaansche guipure...^[7]

Het woord paillette staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

80 %	van de Nederlanders;
69 %	van de Vlamingen.^[8]