pletter

• Geluid:  pletter    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈplɛtər / (2 lettergrepen)

• plet·ter

• afgeleid van  pletten ww  met het achtervoegsel -er ^[1]
• Naamwoord van handeling van  pletteren ww  ^[2]

 de pletter m

1. iemand die plet
2. voorwerp waarmee men kan pletten

• autopletter, blikpletter, duitenpletter, goudpletter, ijzerpletter

 de pletter m

1. (figuurlijk) iets wat helemaal verpletterd is (alleen in de vorm "te pletter")
   1. iets wat helemaal kapot is (te pletter vallen)

      • Toen hij het kopje liet vallen viel het te pletter op de straat 10 meter later. 

   2. toestand waarin alle belangstelling verdwenen is

      • De hangjongeren vervelen zich te pletter nu de schoolvakantie is begonnen. 

   3. toestand waarin men alle moed verliest

      • Ik schrok me te pletter toen ik hoorde van het vreselijke ongeluk. 

• te pletter

pletter

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van pletteren
   

   • Ik pletter. 

2. gebiedende wijs van pletteren
   

   • Pletter! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van pletteren
   

   • Pletter je? 

• Het woord pletter staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "pletter" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.